Wołyń (ukr. Волинь) – kraina historyczna w dorzeczu górnego Bugu oraz dopływów Dniepru: Prypeci, Styru, Horynia i Słuczy, obecnie część Ukrainy - obwody wołyński i rówieński, zachodnia część żytomierskiego oraz północne części tarnopolskiego i chmielnickiego.
Według Jana Długosza nazwa pochodzi od zamku Wołyń nad Bugiem (obecnie Gródek koło Hrubieszowa). Według Nestora nazwa wywodzi się od plemienia słowiańskiego Wołynian.

STOŁECZNE KRÓLEWSKIE MIASTO KRAKÓW 24 grudnia 2010 roku, a za oknem ciemna, adventowa noc, jak tamte noce na Kresach 67 lat temu, gdy zamiast "gwiazdki wigilijnej", w oczach przyszłych żołnierzy 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej skrzyła się partyzancka łza.

" Oczekiwanie wśród polskich pożytecznych idiotów na to, iż ukraiński nacjonalizm jest teraz mniej radykalny i mniej bezwzględny jest kolejnym wyrazem naiwności politycznej nad Wisłą. Czyżby historia niczemu nie uczy?"*

Zakrawa na ironię, że to właśnie różnice w rachubie czasu umożliwiły Ukraińcom obrządku wschodniego zaplanowanie ataków na Polaków obrządku zachodniego w Boże Narodzenie 1943. Jednak religia stanowiła najwyżej fundament dla zorganizowanego nacjonalizmu, który pojawił się na Wołyniu w latach 30. XX wieku - i niewiele ponad to.

Ostatnio znalazłem pokrzepiający tekst i zamierzam go polecić wszystkim Wołyniakom do przeczytania. Nim jednak to zrobię muszę zaprezentować chociaż kilka fragmentów, które są przynajmniej dla mnie bardzo budujące. Są jednak środowiska, samorządy, które potrafią zrozumieć sprawy wołyńskie i Wołyniaków. Zacznę od prezentacji takiej postawy i oddolnej inicjatywy, cytuję;

Jak donosi z Kijowa Eugeniusz Tuzow-Lubański *

W swojej korespondencji na Ukrainie nadal dużo się dzieje. Przedstawię tu kilka fragmentów;