Rokrocznie bywam z żoną kilka dni latem na Wołyniu, jest to wręcz nasz obowiązek- zobaczyć rodzinne wioski naszych rodziców, zapalić znicze na nagrobkach członków rodziny spoczywających na wołyńskich cmentarzach, zobaczyć miejsca wiążące się z historią Polski.

/Zofia Ziółkowska - foto./ " Urodziłam się w Uściługu w małym miasteczku w powiecie Włodzimierz Wołyński na Wołyniu. Po kądzieli pochodzę ze starej wołyńskiej rodziny Szczerbie-kich i Babulskich. Ojciec, rodem z Mazowsza, legionista i uczestnik wojny z bolszewikami w 1920 roku, odznaczony za męstwo Krzyżem Virtuti Militari, był osadnikiem wojskowym w osadzie Karczunek.

Bardzo dobrą pracę na rzecz pamięci ofiar wykonuje bloger Mohort. http://65-lat-temu.salon24.pl/

Oto fragment:

"Zanim przystąpię do „tradycyjnego” podsumowania wydarzeń sprzed 65 lat, chciałbym przypomnieć, że dzisiaj przypada 67 rocznica „sądnego” dnia Kresów Południowo-Wschodnich. 28 lutego 1944 roku SS „Galizien” wraz UPA zamordowała około 800 osób w Hucie Pieniackiej. Ponadto UPA już samodzielnie zabiła ponad 150 Polaków w Korościatynie.

Zachodni Wołyń z dnia na dzień coraz bardziej "brunatnieje", nacjonaliści spod znaku OUN-UPA coraz bardziej stają się nie tylko butni, ale i nie obliczalni.Kiedyś już mieliśmy podobny przypadek, w nie tak bardzo odległej historii Europy.

Władze samorządowe zachodnich regionów Ukrainy buntują się przeciwko wyrokowi Najwyższego Sądu Apelacyjnego Ukrainy, który decyzją z 12 stycznia 2010 roku unieważnił dekret nr 46/2010 z 20 stycznia 2010 roku ówczesnego prezydenta Wiktora Juszczenki o nadaniu tytułu Bohatera Ukrainy watażki OUN Stepanowi Banderze.