Przykro tak twierdzić ale przy tym wszystkim co się w naszym kraju dzieje Kresowianie mają takie właśnie odczucia. Władze państwowe  z prezydentem na czele traktują sprawy kresowe gorzej niż problemy mniejszości narodowych. Te ostatnie bardziej są bowiem przydatne do prowadzenia bieżącej polityki międzynarodowej niż własna historia.

Przeczytałem dziesiątki wspomnień i biografii ludzi pochodzących lub związanych z kresami ale nadal spotykam zaskakujące historie jakich nie wymyślił by najlepszy scenarzysta filmowy. Jedną z nich znalazłem na stronie Stowarzyszenia Historycznego  im. 5 Wileńskiej Brygady AK. Jest to historia o krętej drodze życia jednego z mieszkańców Wołynia, być może nawet bardzo podobna do bardzo wielu innych nam  nie znanych. Wielki ukłon  dla autorów artykułu „Marian Babiński- nieznana historia”, którymi są Robert Jamroz i Marta Chmielińska. Za motto  do rozważań nad losami Polaków z Kresów może posłużyć pierwsze zdanie: ”Historia nie zawsze jest czarna lub biała”.

Sejmik Województwa Opolskiego, jako pierwszy w Polsce, ustanowił 11 lipca Dniem Pamięci Ofiar Ludobójstwa na Kresach Wschodnich II Rzeczpospolitej. Radni dnia 24 kwietnia 2012 r. przyjęli uchwałę na sesji  sejmiku przez aklamację, na stojąco. Jej treść jest wynikiem pracy zespołu w skład którego weszli przedstawiciele wszystkich klubów.

Nie chcemy słuchać muzyki zespołu gloryfikującego ludzi tak okrutnie mordujących naszych rodaków?